ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

Ομιλία της Προέδρου της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών Βανέσσας-Παναγιώτας Ντέγκα στην Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων στις 13.9.2025

Κύριε Πρόεδρε της Ολομέλειας,

Κυρίες και κύριοι Πρόεδροι των Δικηγορικών Συλλόγων,

Είναι ιδιαίτερη χαρά και τιμή για την Ένωση Διοικητικών Δικαστών να βρίσκεται σήμερα ανάμεσά σας, στην έναρξη των εργασιών της Ολομέλειάς σας. Ο διάλογος μεταξύ δικηγόρων και δικαστών, οι συγκλίσεις αλλά και οι δημιουργικές μας διαφωνίες, μπορούν να χαράξουν κατευθύνσεις πολύτιμες για την κοινωνία και τη Δημοκρατία.

Η πρόσβαση στη Δικαιοσύνη είναι δημόσιο αγαθό και συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα. Η ουσιαστική άσκηση του δικαιώματος αυτού προϋποθέτει τη δυνατότητα του πολίτη να προσφεύγει σε δικαστήριο κοντά στον τόπο κατοικίας του. Τα τελευταία χρόνια υλοποιούνται στη χώρα μας σειρά μεταρρυθμίσεων με την επίκληση της ανάγκης επιτάχυνσης της απονομής της Δικαιοσύνης. Κεντρική θέση στις κατευθύνσεις αυτές καταλαμβάνει ο Δικαστικός Καλλικράτης. Η τεχνητή μείωση της εισροής των υποθέσεων αξιοποιείται ως πρόσχημα για καταργήσεις δικαστηρίων ή μετατροπή τους σε τηλεματικά, με βάση μια λογική κόστους-οφέλους. Όμως η εξ αποστάσεως συμμετοχή σε δίκη παραβιάζει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της δημοσιότητας της δίκης, ενώ η κατάργηση της φυσικής έδρας των δικαστηρίων απομακρύνει τον δικαστή από την κοινωνία στην οποία καλείται να απονείμει Δικαιοσύνη.

Η μείωση της εισροής υποθέσεων δεν οφείλεται σε πραγματικό περιορισμό των διαφορών, αλλά στην αύξηση του κόστους της δίκης, την εισαγωγή δικονομικών βαρών με τον ν. 3900/2010, την πιλοτική δίκη κλπ. Είναι καιρός να επανεξετασθούν πολλές σχετικές ρυθμίσεις ιδίως του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας. Θεωρούμε ότι η ενότητα της νομολογίας μπορεί να εξυπηρετηθεί εξίσου με την παλαιά (προ του ν. 3900/2010) πρότυπη δίκη, όπου η διαδικασία της επίσπευσης λειτουργούσε στο στάδιο της αναίρεσης, οπωσδήποτε όμως μετά την εκδίκαση της υπόθεσης σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, έτσι ώστε να καθίσταται δυνατός ο διάχυτος έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων.

Συχνά γίνεται λόγος για την καθυστέρηση στην απονομή της Δικαιοσύνης. Ωστόσο, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του EU Justice Scoreboard για το έτος 2023, ο μέσος χρόνος εκδίκασης μιας υπόθεσης στον πρώτο βαθμό ανέρχεται σε 400 μέρες περίπου. Η δραματική μείωση του όγκου των εκκρεμών υποθέσεων είναι καρπός της συστηματικής προσπάθειας των διοικητικών δικαστών, συχνά με εξάντληση των προσωπικών τους αντοχών επί σειρά ετών. Η μεγαλύτερη καθυστέρηση που παρατηρείται στον δεύτερο βαθμό (με μέσο όρο εκδίκασης γύρω στις 600 μέρες) οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι τα διοικητικά εφετεία λειτουργούν ως δικαστήρια πρώτου βαθμού για σημαντικό αριθμό υποθέσεων. Εξάλλου, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι οι παθογένειες του δικαστικού συστήματος οφείλονται κατά κύριο λόγο στην κρατική υποχρηματοδότηση, η οποία συνεπάγεται τεράστιες ελλείψεις σε δικαστικούς υπαλλήλους και ανεπαρκείς υλικοτεχνικές υποδομές. Σε αυτά έρχονται να προστεθούν η κακή νομοθέτηση και η πολυνομία — με χαρακτηριστικό παράδειγμα το φορολογικό δίκαιο, όπου πολλές φορές ο δικαστής καλείται να εφαρμόσει διαφορετικό καθεστώς για κάθε χρήση — καθώς και η υποστελέχωση της δημόσιας διοίκησης, η οποία υποχρεώνει τους δικαστές να προβαίνουν σε αυτεπάγγελτες αναβολές λόγω μη προσκόμισης του διοικητικού φακέλου της υπόθεσης.

Η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης διασφαλίζεται μέσα από τον τρόπο αξιολόγησης και εξέλιξης των λειτουργών της. Η επετηρίδα αποτελεί το μόνο αντικειμενικό και διαφανές σύστημα προαγωγών, καθώς εξασφαλίζει ότι ο δικαστής δεν θα παρακαμφθεί επειδή δεν είναι αρεστός. Το θεσπισθέν πλαίσιο επιθεώρησης που δίνει έμφαση στην ποσοτική απόδοση, την «ταχύτητα» και την «επιμόρφωση» αντιμετωπίζει τους δικαστές ως διεκπεραιωτές υποθέσεων. Η θέσπιση κριτηρίων επιθεώρησης άσχετων με το δικαιοδοτικό έργο, όπως η συμμετοχή σε υποχρεωτικά σεμινάρια ή αντιεπιστημονικών, όπως η εξαφάνιση των αποφάσεων στο δεύτερο βαθμό υποβαθμίζει την ουσία της δικαστικής λειτουργίας. Η απονομή της Δικαιοσύνης δεν μπορεί να αποτιμάται με ποσοτικούς δείκτες.

Η Ένωσή μας θεωρεί επίσης αυτονόητο ότι οι Δικηγορικοί Σύλλογοι δεν νοείται να έχουν ρόλο στις προαγωγές, τις μεταθέσεις ή τις αποσπάσεις των δικαστών. Είναι βασικό συστατικό της ανεξαρτησίας του δικαστή να μην εμπλέκεται στη διαδικασία επιθεώρησής του όργανο εκτός της δικαστικής λειτουργίας. Εξάλλου, μόνο ο επιθεωρητής έχει τη δυνατότητα να σχηματίσει συνολική εικόνα του επιθεωρούμενου έργου, καθώς έχει πρόσβαση στο σύνολο των αποφάσεων που εκδόθηκαν κατά το οικείο έτος.

Αναμφίβολα, οι διοικητικοί δικαστές επιθυμούμε τον ψηφιακό εκσυγχρονισμό και χαιρετίζουμε μέτρα, όπως την εισαγωγή ηλεκτρονικού φακέλου που αναμένεται να επιταχύνει την απονομή της Δικαιοσύνης. Η τεχνολογία, όμως, πρέπει να παραμένει εργαλείο υποβοήθησης του έργου μας και να μην αξιοποιείται για την υποκατάσταση της ανθρώπινης, ανεξάρτητης δικαστικής κρίσης. Η εισαγωγή της τεχνητής νοημοσύνης εγκυμονεί κινδύνους λόγω της έλλειψης διαφάνειας στη λειτουργία των αλγορίθμων και της πιθανής ενσωμάτωσης προκαταλήψεων στα δεδομένα.

Επιτρέψτε μου να σχολιάσω από το βήμα αυτό τις χθεσινές δηλώσεις του Υπουργού Δικαιοσύνης αναφορικά με το νέο σχέδιο του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας. Η Ένωσή μας απαιτεί την ενεργό συμμετοχή της σε κάθε νομοπαρασκευαστική ή άλλη επιτροπή για τα νομοθετήματα που αφορούν την ύλη μας. Δεν νοείται να σχεδιάζεται η τροποποίηση του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας χωρίς τη συμμετοχή εκπροσώπου της Ένωσης.

Κλείνοντας, θα ήθελα να καταθέσω ορισμένες σκέψεις σχετικά με την ανάγκη θωράκισης της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, στο πλαίσιο της επικείμενης συνταγματικής αναθεώρησης.

Καταρχάς, η επιλογή της ηγεσίας των ανώτατων δικαστηρίων δεν μπορεί να παραμένει αποκλειστικό προνόμιο του Υπουργικού Συμβουλίου. Η ισχύουσα συνταγματική ρύθμιση επιτρέπει τον σφιχτό εναγκαλισμό εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας. Η επιλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης πρέπει να γίνεται από τη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία, ύστερα από γνώμη του δικαστικού σώματος, η οποία πρέπει να έχει δεσμευτικό χαρακτήρα. Τούτο σημαίνει ότι το αποφασίζον όργανο δεν θα μπορεί να επιλέξει άλλα πρόσωπα, πέρα από εκείνα που έχουν προταθεί από τους ίδιους τους δικαστές.

Επίσης, ζητούμε να κατοχυρωθεί συνταγματικά ότι οι αφυπηρετούντες δικαστές δεν θα μπορούν να αναλαμβάνουν δημόσια θέση για εύλογο χρονικό διάστημα (π.χ. δύο-τρία έτη) μετά την αποχώρησή τους. Πρόκειται για αίτημα αυτοπεριορισμού, που αποσκοπεί στην ανάκτηση της απωλεσθείσας εμπιστοσύνης στη Δικαιοσύνη.

Τέλος, η ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία των δικαστικών αποφάσεων αποτελεί θεμελιώδη εγγύηση του κράτους δικαίου και ασφαλιστική δικλείδα της αμερόληπτης και ανεξάρτητης δικαστικής κρίσης. Είμαστε αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια περιορισμού της αιτιολογίας των δικαστικών αποφάσεων.

Δικαστές και δικηγόροι, μοιραζόμαστε το καθήκον να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμικό κύρος της Δικαιοσύνης· το καθήκον να υπερασπιστούμε τις δημοκρατικές ελευθερίες. Μαζί εκφράσαμε ενστάσεις για την τροπολογία περί τρίμηνης αναστολής ασύλου, μαζί αντιταχθήκαμε στις διατάξεις του προσφάτως ψηφισθέντος μεταναστευτικού νομοσχεδίου που παραβιάζουν εθνικό και ενωσιακό δίκαιο, μαζί αγωνιζόμαστε για να διασφαλίσουμε ότι η Δικαιοσύνη θα παραμείνει το τελευταίο καταφύγιο του πολίτη απέναντι σε κάθε μορφή αυθαιρεσίας.

Καλή επιτυχία στις εργασίες της Ολομέλειάς σας!

ΕΝΩΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ

Λ.Ριανκούρ 85, γρ. 217–218, 2ος όροφος

Αμπελόκηποι–Αθήνα, ΤΚ 115-24

Τηλ 210-6996688 και 210-6980777

FAX: 210-6998848

e-mail:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΨΗΦΙΣΜΑ

της Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών

της 20^ης Ιουνίου 2025

Εντατικοποίηση του έργου μας

            Επιβεβαιώνεται ότι οι πρόσφατες αλλαγές του ΚΟΔΚΔΛ αναφορικά με τον τρόπο αξιολόγησης και εξέλιξης των δικαστών, οι οποίες δίνουν έμφαση, αντί για την ποιότητα των  δικαστικών αποφάσεων, στο ποσοτικό κριτήριο, την ταχύτητα, την πορεία της επιμόρφωσής των δικαστών, τις ψηφιακές τους δεξιότητες, τα διοικητικά τους χαρακτηριστικά και τα εξωδικαστικά τους καθήκοντα, εισάγουν δε αντιεπιστημονικά κριτήρια, όπως η εξαφάνιση ή η αναίρεση των αποφάσεων, δεν συνεισφέρουν στη βελτίωση της απονομής της Δικαιοσύνης.

            Παράλληλα η θέσπιση διατάξεων που εντατικοποιούν το έργο μας δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την απονομή της Δικαιοσύνης, ενώ υποβαθμίζει τους δικαστικούς λειτουργούς.

            Τα ανωτέρω επισημαίνει με έμφαση και η Ένωση Ευρωπαίων Διοικητικών Δικαστών (AEAJ), η οποία σε δήλωσή της σχετικά με την ανεξαρτησία και τις συνθήκες εργασίας των διοικητικών δικαστών στην Ελλάδα, εκφράζει την ανησυχία της για τις τρέχουσες εξελίξεις στις διαδικασίες που αφορούν το δικαστικό μάνατζμεντ . Ειδικότερα, η AEAJ δηλώνει την ανησυχία της για τη διάταξη του άρθρου 50 του ΚΟΔΚΔΛ, με την οποία επιβάλλεται στους διοικητικούς δικαστές προθεσμία 8 μηνών μετά την ακροαματική διαδικασία για την έκδοση της απόφασής τους και κατά την οποία, περαιτέρω, σε περίπτωση επαναλαμβανόμενης αδικαιολόγητης καθυστέρησης στην έκδοση των αποφάσεών τους, ο Γενικός Επίτροπος της Επικρατείας των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων έχει δικαίωμα περικοπής μισθού. Αποδοκιμάζει κάθε μηχανισμό που τιμωρεί τους δικαστές με περικοπή μισθού σε περίπτωση μη τήρησης των στόχων, χωρίς κατάλληλη αξιολόγηση του  πραγματικού χρόνου εργασίας, και μάλιστα όταν ένας τέτοιος μηχανισμός χαρακτηρίζεται από έλλειψη διαφάνειας ή σαφήνειας. Επισημαίνει ιδίως ότι η εισαγωγή ενός αυτοματοποιημένου μηχανισμού κυρώσεων σε περίπτωση υπέρβασης χρονικών ορίων στην έκδοση απόφασης, που θα έχει σχεδόν πειθαρχικό χαρακτήρα, θα συμβάλει μόνο στην επιδείνωση της κατάστασης των ελληνικών διοικητικών δικαστηρίων. Τέλος, η AEAJ θεωρεί ότι η μη πρόβλεψη δυνατότητας αναστολής ή ανακατανομής μιας υπόθεσης σε περιπτώσεις όπως η ασθένεια, η εγκυμοσύνη ή η μητρότητα του δικαστή, παραβιάζει θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα.

             Η Ένωση Διοικητικών Δικαστών αξιώνει :

-Να αλλάξει ο τρόπος αξιολόγησης και εξέλιξης των δικαστών. Η αξιολόγηση των δικαστών θα πρέπει να συναρτάται με το δικαιοδοτικό τους έργο και να μην παρεισφρέουν στην επιθεώρηση κριτήρια άσχετα με αυτό. Να μην αξιολογείται στο πλαίσιο της επιθεώρησης των δικαστικών λειτουργών η συμμετοχή τους σε εκπαιδευτικά σεμινάρια. Να καταργηθεί ο υποχρεωτικός χαρακτήρας  των εν λόγω σεμιναρίων. Να μην συνεκτιμάται η τυχόν αναίρεση ή εξαφάνιση αποφάσεων που συνέταξαν οι επιθεωρούμενοι. Να καταργηθεί η υποχρέωση σύνταξης γραπτών εκθέσεων για τα κριτήρια της επιθεώρησης από τους προέδρους των τμημάτων που υπηρετούν οι επιθεωρούμενοι δικαστές.

- Να αλλάξει ο ορισμός της αδικαιολόγητης καθυστέρησης έκδοσης απόφασης, κατά τροποποίηση του άρθρου 59 παρ. 9 (περ. α) του ΚΟΔΚΔΛ, ώστε να ορίζεται ότι δεν θεωρείται σε καμία περίπτωση αδικαιολόγητη η έκδοση απόφαση εντός έτους από τη συζήτηση, ενώ μετά το έτος μπορεί, κατά περίπτωση, να χαρακτηρίζεται αδικαιολόγητη βάσει των κριτηρίων του άρθρου 109 παρ. 1 ε του ΚΟΔΚΔΛ (βαθμός και πείρα του δικαστή, σοβαρότητα και δυσχέρεια της υπόθεσης, φόρτος εργασίας εν γένει και ατομικές και οικογενειακές περιστάσεις του δικαστή). Να καταργηθεί το πλαίσιο περί περικοπής μισθού λόγω αδικαιολόγητης καθυστέρησης έκδοσης απόφασης, όπως διαγράφεται σήμερα στο άρθρο 50 του ΚΟΔΚΔΛ, καθόσον πρόκειται για πειθαρχική ποινή χωρίς την τήρηση της προβλεπόμενης πειθαρχικής διαδικασίας. Η μόνη διαδικασία που θα κατατείνει στην επιβολή κύρωσης για τον δικαστή που καθυστερεί αδικαιολόγητα πρέπει να είναι η πειθαρχική (άρθρα 108 και επομ. του ΚΟΔΚΔΛ) στο πλαίσιο της οποίας ο δικαστής μπορεί να ασκήσει τα προβλεπόμενα στον νόμο δικαιώματά του.

-Διαφωνούμε συναφώς με συνοδευτικά μέτρα των ανωτέρω διατάξεων (π.χ. έγγραφα στοχοθεσίας κλπ.) τα οποία παρουσιάζονται ως καλές πρακτικές μάνατζμεντ, πλην όμως στην ουσία συνιστούν άτυπη επιπλέον πειθαρχική διαδικασία, με ασαφή μάλιστα κριτήρια, τα οποία καταλήγουν σε εκφοβισμό του δικαστή και σε περαιτέρω εντατικοποίηση του έργου του, με αντίθετα τελικά αποτελέσματα σε ποιότητα και ποσότητα. 

- Να προβλεφθεί στον νόμο ότι επιστρέφονται οι δικογραφίες σε κάθε περίπτωση τετράμηνης τουλάχιστον συνεχόμενης αναρρωτικής άδειας, χωρίς δυσμενή συνέπεια για τον δικαστή. Σε όλες τις άλλες άδειες (κύησης, ανατροφής τέκνου, μικρής αναρρωτικής, εκπαιδευτική κλπ.) να αναστέλλεται το χρονικό όριο του άρθρου 109 του ΚΟΔΚΔΛ καθ’ όλο τον χρόνο της άδειας, με δυνατότητα επιστροφής δικογραφίας σε επείγουσες περιπτώσεις.

- Να εφαρμόζονται με σταθερό τρόπο τα κριτήρια του νόμου, στις μεταθέσεις/τοποθετήσεις των δικαστικών λειτουργών, ώστε να μην δημιουργείται αίσθηση ανισότητας και αδικίας. Ειδικά για τις επικείμενες μεταθέσεις πρωτοδικών διοικητικών δικαστηρίων, ζητάμε να κινηθεί εκ νέου η διαδικασία υποβολής αιτήσεων.

ΕΝΩΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ
Λ.Ριανκούρ 85, γρ. 217–218, 2ος όροφος
Αμπελόκηποι–Αθήνα, ΤΚ 115-24
Τηλ 210-6996688 και 210-6980777
FAX: 210-6998848
e-mail:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Αθήνα 6.5.2025

Αρ.πρωτ. 79

                      Υπόμνημα της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών

 Σχετικά με το νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο «Παρεμβάσεις στο νομοθετικό πλαίσιο της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών, στον Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών και στον Κώδικα Συμβολαιογράφων και λοιπές διατάξεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης».

 Εισαγωγικά:

Επισημαίνουμε ότι για ακόμη φορά το Υπουργείο Δικαιοσύνης προτείνει αιφνιδιαστικά τροποποιήσεις βασικών νομοθετημάτων - όπως ο Κώδικας Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών και η νομοθεσία περί Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών χωρίς να έχει προηγηθεί οποιαδήποτε διαβούλευση με τις δικαστικές ενώσεις. Η επιλογή μάλιστα να τεθεί το εν λόγω νομοσχέδιο σε δημόσια διαβούλευση εν μέσω των εορτών του Πάσχα (από 12/4/2025 έως 28/4/2025) δυσχέρανε την ουσιαστική συμμετοχή των φορέων, μεταξύ των οποίων και ημών των δικαστικών λειτουργών, στην κρίσιμη αυτή διαδικασία. Ως Ένωση, καταγγέλλουμε την παγιωμένη πρακτική της κατάρτισης νομοθετημάτων που άπτονται της δικονομίας ή της ύλης που δικάζουμε χωρίς προηγούμενη ακρόαση ή συνεργασία με τις δικαστικές ενώσεις.

Επί του άρθρου 5:

Με το άρθρο 5 του νομοσχεδίου επανακαθορίζονται τα προσόντα συμμετοχής στον διαγωνισμό για την εισαγωγή στην ΕΣΔΙ. Έτσι δικαίωμα συμμετοχής θα έχουν όσοι θα έχουν συμπληρώσει 3 έτη άσκησης δικηγορίας (αντί 2 που ισχύει σήμερα) με τουλάχιστον 30 παραστάσεις στα πολιτικά ή ποινικά δικαστήρια ή στα διοικητικά δικαστήρια ή είναι κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος νομικού τμήματος με 2ετή άσκηση δικηγορίας και 20 παραστάσεις ή είναι δικαστικοί υπάλληλοι με πτυχίο νομικής σχολής και έχουν συμπληρώσει 6 έτη υπηρεσίας στη θέση αυτή ή έχουν την ιδιότητα του μέλους του Ν.Σ.Κ. H Ένωση Διοικητικών Δικαστών διαφωνεί με την προϋπόθεση των 30 παραστάσεων (ή των 20 σε περίπτωση κατόχου διδακτορικού διπλώματος νομικού τμήματος), καθόσον, δεδομένων των σκληρών εργασιακών συνθηκών που βιώνουν οι περισσότεροι νέοι δικηγόροι, δυσχεραίνεται η πρόσβαση στον διαγωνισμό πολλών μισθωτών δικηγόρων. Διαφωνούμε επίσης και με την προϋπόθεση της 6ετούς υπηρεσίας για τον δικαστικό υπάλληλο με πτυχίο νομικής, την οποία θεωρούμε ιδιαίτερα μακρά.

Επί του άρθρου 7:

Mε το άρθρο 7 του νομοσχεδίου αλλάζει ο τρόπος εξέτασης των υποψηφίων για τον εισαγωγικό διαγωνισμό της Εθνικής Σχολής Δικαστικών Λειτουργών. Έτσι ορίζεται ότι η εξέταση στις θεματικές με αντικείμενο το δίκαιο θα διενεργείται μέσω της επεξεργασίας δικογράφου ενδίκου βοηθήματος ή μέσου (ενδεικτικά αγωγής, προσφυγής, έφεσης, αίτησης ακύρωσης κ.ά.). Δεν αποσαφηνίζεται αν η εξέταση στη θεματική με αντικείμενο το δίκαιο συνίσταται σε απάντηση συγκεκριμένων ερωτημάτων που θα συνοδεύουν το υπό επεξεργασία ένδικο βοήθημα ή αν θα καλούνται οι εξεταζόμενοι υποψήφιοι να συντάξουν απάντηση υπό μορφή δικαστικής απόφασης. Αν ισχύει η δεύτερη εκδοχή, τότε ο διαγωνισμός αποκτά τεχνοκρατικά κυρίως χαρακτηριστικά. Άλλωστε η σύνταξη σχεδίων αποφάσεων αποτελεί αντικείμενο εκπαίδευσης στην ΕΣΔΙ και δεν μπορεί να τίθεται, με πρωθύστερο τρόπο, ως κριτήριο για την εισαγωγή σε αυτήν. Η ρύθμιση αυτή κινδυνεύει να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την εξάρτηση από φροντιστήρια, πλήττοντας την ισότητα των ευκαιριών για όλους τους υποψηφίους. Ζητούμε την απόσυρση της σχετικής πρόβλεψης και την ενίσχυση του ρόλου της ΕΣΔΙ ως χώρου ουσιαστικής επιμόρφωσης και κατάρτισης των μελλοντικών δικαστικών λειτουργών.

Παρότι το ζητήσαμε και με παρέμβασή μας στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης, δεν προβλέφθηκε μεταβατική διάταξη που να αποκλείει την εφαρμογή των νέων διατάξεων τρέχοντα διαγωνισμό, ο οποίος πραγματοποιείται σε λίγους μήνες. Η εφαρμογή του νέου πλαισίου στον τρέχοντα διαγωνισμό θα προκαλέσει αναστάτωση και ανατροπή του προγραμματισμού των υποψηφίων, οι οποίοι ολοκληρώνουν την προετοιμασία τους με βάση το ισχύον πλαίσιο (εξέταση σε πρακτικό θέμα). Ζητάμε να τεθεί διάταξη η οποία να ορίζει ότι το νέο πλαίσιο εξέτασης μέσω επεξεργασίας δικογράφου (αντί πρακτικού θέματος) θα ισχύσει από τον επόμενο (ή τον μεθεπόμενο) διαγωνισμό. 

Επί του άρθρου 10: 

Η μείωση των κύκλων στους οποίους εντάσσονται τα υποχρεωτικά προγράμματα επιμόρφωσης των δικαστικών λειτουργών από 4 σε 2 αποτελεί παραδοχή της αποτυχίας της εσπευσμένης εισαγωγής πλαισίου υποχρεωτικότητας 4 κύκλων επιμορφωτικών σεμιναρίων, την ώρα που η ΕΣΔΙ, όπως έχουμε επισημάνει, ως Ένωση, δεν έχει τη δυνατότητα να αποδεχτεί αντίστοιχες αιτήσεις για το σύνολο των δικαστών.

Για μας πάντως το προέχον είναι να καταργηθεί ο υποχρεωτικός χαρακτήρας των εν λόγω σεμιναρίων, διότι θεωρούμε ότι η επιστημονική κατάρτιση του δικαστή πρέπει να αξιολογείται με βάση το δικαιοδοτικό του έργο και όχι με βάση εξωδικαστικά κριτήρια, όπως η υποχρεωτική παρακολούθηση επιμορφωτικών σεμιναρίων. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να παραταθεί η έναρξη ισχύος του άρθρου 77 παρ. 4 του ΚΟΔΚΔΛ (16.9.2026), σύμφωνα με το οποίο η προαγωγή δικαστικού λειτουργού διοικητικών δικαστηρίων προϋποθέτει την ολοκλήρωση της παρακολούθησης των υποχρεωτικών σεμιναρίων, καθόσον πολλοί συνάδελφοί μας πιθανώς να μην έχουν ολοκληρώσει την παραπάνω ημερομηνία την παρακολούθηση όλων των υποχρεωτικών σεμιναρίων, χωρίς δική τους ευθύνη, αφού οι αιτήσεις τους απορρίπτονται.

Επί των άρθρων 27- 30:

Οι διατάξεις των άρθρων 27 έως 30 είναι απότοκες προηγούμενων νομοθετικών παρεμβάσεων αποσπασματικής και ασύνδετης μεταφοράς κατηγοριών υποθέσεων στα διοικητικά πρωτοδικεία, και ιδίως της μεταφοράς των υποθέσεων από συμβάσεις προμηθειών και υπηρεσιών ή από τον διορισμό και την εν γένει υπηρεσιακή κατάσταση των στρατιωτικών κλπ. Η νομοθέτηση συνεχίζεται αποσπασματικά, χωρίς θεσμική διαβούλευση και χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο αντίκτυπος στη λειτουργία της δικαιοσύνης.

Επί του άρθρου 34:

Διαφωνούμε με την προσθήκη ενδέκατου εδαφίου στην παρ. 5 του άρθρου 17 του ΚΟΔΚΔΛ σύμφωνα με το οποίο, αν η λήξη, για οποιοδήποτε λόγο, της θητείας επισυμβεί από την 1η Ιουνίου έως και τη 15η Σεπτεμβρίου, τότε η εκλογή να διενεργείται, το τρίτο Σάββατο του μηνός Σεπτεμβρίου του αντίστοιχου έτους, κατά δε τον χρόνο που μεσολαβεί, τη θέση των ελλειπόντων να καταλαμβάνουν οι αμέσως επόμενοι κατά σειρά ψήφων δικαστές και σε κάθε περίπτωση, οι αρχαιότεροι δικαστές, που υπηρετούν στο οικείο δικαστήριο. Σε περίπτωση που εκλείπει ο πρόεδρος του τριμελούς συμβουλίου διεύθυνσης λόγω αφυπηρέτησης, θανάτου κλπ., θα πρέπει να γίνονται εκλογές άμεσα, διότι δεν νοείται αναπλήρωση προσώπου που έχει αποβιώσει ή δεν φέρει πλέον την ιδιότητα του δικαστικού λειτουργού. Περαιτέρω, με τη ρύθμιση αυτή ελλοχεύει ο κίνδυνος να ασκεί καθήκοντα Προέδρου του τριμελούς συμβουλίου διεύθυνσης -ο οποίος, μεταξύ άλλων, έχει την πολύ σημαντική ευθύνη της διαμόρφωσης της σύνθεση των τμημάτων του δικαστηρίου- κάποιο πρόσωπο που δεν έχει (εκλογική) νομιμοποίηση.

Επί του άρθρου 35:

 Παρά την απόσυρση της κακότεχνης ρύθμισης περί επέκτασης στην οικεία εφετειακή περιφέρεια του κωλύματος εντοπιότητας του δικαστή του οποίου σύζυγος ή συγγενής έως τον δεύτερο βαθμό είναι διορισμένος δικηγόρος σε κάποιο δικαστήριο της εφετειακής περιφέρειας (άρθρο 49 παρ. 6 του ΚΟΔΚΔΛ), με την διάταξη του άρθρου 35 καθίσταται σαφές ότι δεν επιτρέπεται υπηρεσία δικαστικού λειτουργού σε πρωτοδικείο ή εισαγγελία πρωτοδικών, εφετείο ή εισαγγελία εφετών, εφόσον είναι διορισμένος ως δικηγόρος σύζυγος ή πρόσωπο, με το οποίο έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης ή συγγενής του μέχρι δεύτερου βαθμού, εξ αίματος ή εξ αγχιστείας, όσο διαρκεί ο γάμος ή το σύμφωνο συμβίωσης, σε δικηγορικό σύλλογο, που υπάγεται στην αντίστοιχη κατά τόπο αρμοδιότητα. Πρόκειται για αναχρονιστικό κώλυμα που περιορίζει αδικαιολόγητα και υπέρμετρα την προσωπική και οικογενειακή ζωή δικαστών αλλά και δικηγόρων. Η προτεινόμενη ρύθμιση περιορίζει, εξάλλου, τις δυνατότητες  του οικείου Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου, ως προς την τοποθέτηση και μετάθεση των δικαστικών λειτουργών που θα στελεχώσουν τα δικαστήρια, οδηγώντας αντικειμενικά σε παράκαμψη της επετηρίδας. Άλλωστε, για την αντιμετώπιση των απαγορευμένων σχέσεων μεταξύ δικαστών και δικηγόρων, υφίσταται συγκεκριμένο νομικό οπλοστάσιο (δήλωση αποχής/αίτηση εξαίρεσης/πειθαρχική διαδικασία κλπ.), το οποίο καθιστά περιττή την προτεινόμενη ρύθμιση.

Κατά τα λοιπά σημειώνουμε ότι με τις παρ. 2 και 3 του άρθρου 3 επιχειρείται, έστω και καθυστερημένα, να διορθωθεί η αστοχία της μη πρόβλεψης μεταβατικής διάταξης κατά την πρόσφατη τροποποίηση της παρ. 6 του άρθρου 49 του ΚΟΔΚΔΛ (δυνάμει του άρθρου 72 του ν. 5172/2025).

Επί του άρθρων 37 και 32:

Με το άρθρο 37 τροποποιείται η παρ. 6 του άρθρου 61 του ΚΟΔΚΔΛ, περί απόσπασης δικαστικών λειτουργών στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και ορίζεται ότι η απόσπαση, που σήμερα μπορεί να διαρκέσει έως 4 έτη, θα μπορεί να διαρκεί έως 5 έτη. Η Ένωση Διοικητικών Δικαστών διαφωνεί επί της αρχής με την ίδια την απόσπαση δικαστικού λειτουργού στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, καθόσον θεωρεί ότι μια τέτοια υπηρεσία δεν συνάδει με τη δικαστική ανεξαρτησία. Επιδιώκουμε την κατάργηση της δυνατότητας αυτής. Όσον αφορά την διάρκεια της απόσπασης, ήδη η (ισχύουσα) δυνατότητα παράτασης της απόσπασης έως τα 4 έτη παρίσταται αδικαιολόγητη και υπερβολική, κάτι το οποίο αποτυπώνεται χαρακτηριστικά και από τη μεγάλη απόκλιση από τον κανόνα που τίθεται στην παρ. 1 του άρθρου 61 (όπου ορίζεται ότι η απόσπαση δικαστή δεν δύναται να υπερβεί το ένα έτος). Επομένως, διαφωνούμε μετ’ επιτάσεως με την προτεινόμενη ρύθμιση για δυνατότητα 5ετούς απόσπασης, η οποία παγιώνει τη λογική της «καριέρας» στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Συναφώς, και με ανάλογη αιτιολογία,  διαφωνούμε και με την απόσπαση δικαστικού υπαλλήλου (άρθρο 32) στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, την ώρα μάλιστα που οι ελλείψεις σε προσωπικό στα δικαστήρια είναι τεράστιες.

Επί του άρθρου 45:

Η Ένωση Διοικητικών Δικαστών διαφωνεί με την προτεινόμενη διάταξη, η οποία αποτελεί έκφραση δέσμης μέτρων που υλοποιούν ανατροπές κεκτημένων της Κοινωνικής ασφάλισης (εν προκειμένω μέτρων που κατατείνουν στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης των εργαζομένων). Η παράταση του εργασιακού βίου σχεδιάζεται από καιρό στην Ευρώπη και μάλιστα παρουσιάζεται ως οικειοθελής επιλογή των εργαζομένων, τη στιγμή που είναι σε όλους γνωστό πως οι συντάξεις δεν επαρκούν πλέον να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες. Τα ηλικιακά όρια αποχώρησης από την υπηρεσία είναι ένα κοινωνικό ζήτημα που απαιτεί ενιαία στάση όλων των εργαζομένων. Εξάλλου, η ήδη τεθείσα στο δημόσιο διάλογο πρόταση για παράταση του εργασιακού βίου των δικαστών μέχρι τα 70 ή τα 72 έτη θα λειτουργήσει τροχιοδεικτικά για τους υπόλοιπους κλάδους εργαζομένων, ενώ θα προκαλέσει σημαντική καθυστέρηση στην υπηρεσιακή εξέλιξη των δικαστών και θα υπονομεύσει τον αγώνα τους για αξιοπρεπείς συντάξεις.

Επί του άρθρου 48:

Διαφωνούμε με την παροχή δυνατότητας στον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας να εισάγει τους κανονισμούς εσωτερικής υπηρεσίας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων και τις τροποποιήσεις αυτών προς έγκριση στον σχηματισμό της Ολομέλειας για την επεξεργασία σχεδίων διαταγμάτων (αντί για την Ολομέλεια του Δικαστηρίου, όπως ορίζει σήμερα το άρθρο 19 παρ. 7 του ΚΟΔΚΔΛ). Με την προτεινόμενη διάταξη τροποποιείται εκ πλαγίου ο ΚΟΔΚΔΛ και συγκεκριμένα περιορίζεται ακόμη περισσότερο το αυτοδιοίκητο των δικαστηρίων, αφού η έγκριση των κανονισμών εσωτερικής υπηρεσίας θα γίνεται καταρχήν όχι από την ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας αλλά από την Ολομέλεια του Τμήματος για την επεξεργασία σχεδίων διαταγμάτων. Επισημαίνουμε την πάγια θέση της Ένωσης να καταργηθεί η παρ. 7 του άρθρου 19 του ΚΟΔΚΔΛ. Η διατήρηση της δυνατότητας των ανωτάτων δικαστηρίων να συμπληρώνουν, τροποποιούν ή και να ακυρώνουν τις τροποποιήσεις που αποφασίστηκαν από τις ολομέλειες των οικείων δικαστηρίων συνιστά πλήγμα στο αυτοδιοίκητο των δικαστηρίων, αφού ουσιαστικά οι αποφάσεις των ολομελειών των δικαστηρίων μεταπίπτουν σε μία κενή περιεχομένου προδικασία, που οδηγεί στην τελική κατάρτιση του κανονισμού από το ανώτατο δικαστήριο.

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                              Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΒΑΝΕΣΣΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΝΤΕΓΚΑ                ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΑΪΤΑΣ

ΕΦΕΤΗΣ ΔΔ                                                           ΕΦΕΤΗΣ ΔΔ

ΕΝΩΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ

Λ.Ριανκούρ 85, γρ. 217–218, 2ος όροφος

Αμπελόκηποι–Αθήνα, ΤΚ 115-24

Τηλ 210-6996688 και 210-6980777

FAX: 210-6998848

e-mail:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΨΗΦΙΣΜΑ

της Τακτικής Γενικής Συνέλευσης της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών

της 8ης Φεβρουαρίου 2025

            Τα τελευταία χρόνια προωθείται σειρά  «μεταρρυθμίσεων» στη Δικαιοσύνη οι οποίες υλοποιούν την κατεύθυνση της ΕΕ να καταστεί η Δικαιοσύνη πυλώνας προσέλκυσης επενδύσεων.

            Κεντρική θέση στις μεταρρυθμίσεις αυτές αποτελεί ο επανασχεδιασμός του δικαστικού χάρτη στην κατεύθυνση των καταργήσεων/συγχωνεύσεων δικαστηρίων ή στη μετατροπή δικαστηρίων σε «τηλεματικά» στη λογική κόστους – οφέλους. Η δικαστική προστασία των πολιτών υποβαθμίζεται με τη θέσπιση νέων δικονομικών βαρών, την περαιτέρω αύξηση του κόστους της δίκης και την προώθηση μορφών εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών. Προωθούνται αλλαγές στην οργανωτική δομή των δικαστηρίων προς την κατεύθυνση η διοίκηση αυτών να προσομοιάζει με τη διοίκηση πολυεθνικών επιχειρήσεων (εισαγωγή μεθόδων management, προοπτική ανάθεσης μέρους της διοίκησης σε τεχνοκράτες του ΤΑΧΔΙΚ, εισαγωγή στοιχείων οιονεί ανταγωνισμού μεταξύ των δικαστηρίων κ.λ.π.). Αλλάζει ο τρόπος αξιολόγησης και εξέλιξης των δικαστών με την έμφαση , αντί για την ποιότητα των αποφάσεών τους, να δίνεται στο ποσοτικό κριτήριο, την ταχύτητα, την πορεία της επιμόρφωσής τους, τις ψηφιακές τους δεξιότητες, τα διοικητικά τους χαρακτηριστικά και τα εξωδικαστικά τους καθήκοντα, αλλά και με την εισαγωγή αντιεπιστημονικών κριτηρίων όπως η εξαφάνιση ή η αναίρεση των αποφάσεών τους. Οι ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, τέλος, είναι μεγάλες, ενώ οι συνθήκες στέγασης πολλών δικαστηρίων είναι απαράδεκτες.

            Η Ένωση Διοικητικών Δικαστών δηλώνει την αντίθεσή της στα σχέδια συρρίκνωσης των διοικητικών δικαστηρίων ανεξάρτητα από τη μορφή που θα πάρει και την ορολογία που θα επιλεγεί (κατάργηση-συγχώνεση δικαστηρίων/μετατροπή δικαστηρίων σε «τηλεματικά»).

            Αξιώνει την άρση των υφιστάμενων δικονομικών εμποδίων πρόσβασης των πολιτών στα διοικητικά δικαστήρια. Καλεί το Υπουργείο Δικαιοσύνης να λαμβάνει υπόψη τις δικονομικές προτάσεις της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών πριν από την κατάρτιση συναφών νομοσχεδίων, ιδίως, δια της συμμετοχής της Ένωσης στις οικίες νομοπαρασκευαστικές ή άλλες επιτροπές που προετοιμάζουν τις σχετικές αλλαγές. Συναφώς απαιτεί να καλείται η Ένωση Διοικητικών Δικαστών σε ακρόαση κάθε φορά που συζητείται στη Βουλή νομοσχέδιο που αφορά σημαντικές μεταβολές στη νομοθεσία της ύλης των διοικητικών δικαστηρίων.

            Διεκδικεί αλλαγή του τρόπου αξιολόγησης και εξέλιξης των δικαστών. Η αξιολόγηση των δικαστών θα πρέπει να συναρτάται με το δικαιοδοτικό τους έργο και να μην παρεισφρέουν στην επιθεώρηση κριτήρια άσχετα με αυτό.

            Διεκδικεί ουσιαστική αναμόρφωση του συνταγματικού μισθολογίου των δικαστικών λειτουργών, το οποίο έχει καθηλωθεί στα επίπεδα της κρίσης, καθώς και την επαναφορά του 13^ου και 14^ου μισθού.

            Αξιώνει την αποκατάσταση των συντάξεων των δικαστικών λειτουργών, την εφαρμογή της 1332/2023 απόφασης της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου και την κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης συνταξιούχων.

            Τέλος, αξιώνει πλήρη ενημέρωση για τους σχεδιασμού σχετικά με την εισαγωγή της Τεχνητής Νοημοσύνης στη Δικαιοσύνη και τον προσανατολισμό της. Η εισαγωγή μιας τέτοιας τεχνολογικής δυνατότητας θα πρέπει να αξιοποιηθεί αποκλειστικά προς υποβοήθηση του έργου των δικαστών και των δικαστικών υπαλλήλων και σε καμία περίπτωση προς υποκατάσταση μερικά ή και ολικά της δικαστικής κρίσης.

ΛΟΓΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΔΙΟΝΥΣΙΟ ΤΟΝ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗ

(Εκφωνήθηκε στο Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών, μετά τη Θεία Λειτουργία της εορτής του, στις 3 Οκτωβρίου 2024, εκ μέρους των Δικαστικών Ενώσεων, από το Νικόλαο Δρακόπουλο, Πρόεδρο Πρωτοδικών Δ.Δ. και Αντιπρόεδρο της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών)

Ι. Με θαυμάσιους διθυραμβικούς στίχους, ο κορυφαίος των λυρικών ποιητών, ο Πίνδαρος, εξύμνησε το μεγαλείο της Αθήνας: «Ω ται λιπαραί και ιοστέφανοι και αοίδιμοι, Ελλάδος έρεισμα, κλειναί Αθάναι, δαιμόνιον πτολίεθρον» . Η τρισένδοξη πόλη της Παλλάδας, στο διάβα της πολυτάραχης ιστορικής της πορείας, ευτύχησε να έχει, κατά την παράδοση της Εκκλησίας, για προστάτη της τη μεγάλη πνευματική μορφή του Άγιου Διονύσιου του Αρεοπαγίτη, που διετέλεσε, μαζί με τον Άγιο Ιερόθεο, και πρώτος επίσκοπος της τοπικής της εκκλησίας. Παράλληλα, ακριβώς λόγω της δικαστικής του ιδιότητας, ο ίδιος Άγιος λογίζεται και ως προστάτης του δικαστικού σώματος στη Χώρα μας. Και είναι, πράγματι, ταιριαστό να υπάρχει αυτός ο ιερός σύνδεσμος ανάμεσα στην Αθήνα, την πόλη- διαχρονικό σύμβολο της Σοφίας και το Σώμα της Δικαιοσύνης, ιδίως μάλιστα, αν δεχόμαστε, όπως ο Πλάτωνας, ότι «συμβαίνει η δικαιοσύνη να είναι σοφία και αρετή» . Σε ένδειξη, λοιπόν, τιμής και αναγνώρισης της ιδιαίτερης αυτής συνθήκης, κάθε χρόνο, δεκαετίες τώρα, ανήμερα του Αγίου Διονυσίου, οι Δικαστικές Ενώσεις συνεορτάζουν τη μνήμη του, είτε εδώ, στο Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, είτε στον ομώνυμο, περικαλλή ναό του, επί της οδού Σκουφά.

ΙΙ. Από το Βίο του Αγίου λίγα πράγματα είναι με βεβαιότητα γνωστά. Έζησε στην Αθήνα, κατά τον 1ο αι. μ.Χ., και διετέλεσε μέλος, όπως μαρτυρεί και το προσωνύμιό του, της «ἐξ Ἀρείου Πάγου Βουλῆς», του κορυφαίου αυτού ποινικού δικαστηρίου της πόλης. Στη χριστιανική θρησκεία, με την οποία φαίνεται ότι είχε ήδη σχετικώς εξοικειωθεί κατά τα εκτενή ταξίδια του –φέρεται ότι ταξίδεψε μέχρι και την Αίγυπτο-, προσχώρησε ύστερα από τη βαθιά πνευματική εντύπωση που του έκανε το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου στον ίδιο τον Άρειο Πάγο και η εν γένει διδασκαλία του Αποστόλου των Εθνών. Και μπορεί ο τελευταίος ασμένως να έγινε δεκτός, ώστε να εκφωνήσει τον περίφημο, υψηλού αττικού ύφους, λόγο του, καθ’ ότι «Ἀθηναῖοι (δε) πάντες καί οἱ ἐπιδημοῦντες ξένοι εἰς οὐδέν ἕτερον εὐκαίρουν ἤ λέγειν τι καί ἀκούειν καινότερον» , ωστόσο λίγοι μπόρεσαν αρχικά ή, έστω, ενδιαφέρθηκαν να κατανοήσουν βαθύτερα το παύλειο κήρυγμα για την εγγύτητα του Θεού, τη μετάνοια και, ιδίως, το αναστάσιμο μήνυμά του. Ένας, όμως, από αυτούς τους λίγους εκλεκτούς, που πίστεψαν στα λόγια του Αποστόλου και, κατά τη διατύπωση των Πράξεων, μαζί με άλλους, όπως η «γυνή ὀνόματι Δάμαρις», «ἐκολλήθησαν αὐτῷ» , ήταν και ο μετέπειτα Άγιος, ο Αρεοπαγίτης Διονύσιος.

ΙΙΙ. Το ίδιο το γεγονός της μεταστροφής του Διονυσίου, όπως αυτή εκδηλώθηκε με τον άμεσο τρόπο που ασπάσθηκε τη νέα πίστη, φανερώνει, αν μη τι άλλο, το ακέραιο του χαρακτήρα του και την ανεξαρτησία του φρονήματός του, στοιχεία που ανέκαθεν θεωρούνταν τα κορυφαία προσόντα που πρέπει να διαθέτει ένας δικαστής. Ο Άγιος άκουσε με προσοχή τα επιχειρήματα του Αποστόλου και, πειθόμενος από αυτά, ασπάσθηκε το χριστιανισμό, την καινούρια θρησκεία. Επρόκειτο δε για μια θρησκεία που ξεκίνησε από τους ταπεινούς ψαράδες της Γαλιλαίας, για να εξαπλωθεί ραγδαία σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου και ακόμη πιο πέρα, μια θρησκεία που απευθυνόταν εξισωτικά σε όλους, άνδρες και γυναίκες, ελεύθερους και δούλους, μα φαινόταν να έχει ιδιαίτερη απήχηση στους απλούς, τους φτωχούς, τους αδικημένους και απόκληρους της κοινωνίας. Και η πράξη του αυτή, όντως ιδρυτική της Εκκλησίας των Αθηνών, αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, αν αναλογισθεί κανείς τι αντιπροσώπευε για την αθηναϊκή κοινωνία, η αρεοπαγιτική του ιδιότητα. Και τούτο, διότι ο Άρειος Πάγος, το πρώτο ιστορικά καταγεγραμμένο δικαστήριο «ἀνδροφονιῶν» (ἐγκλημάτων φόνου), που η ίδρυσή του χάνεται στη αχλύ του μύθου, αναγόμενη στους χρόνους της βασιλείας του Κέκροπα, ήταν ίσως ο παλαιότερος, σε συνεχή λειτουργία, δικαιοδοτικός θεσμός της αττικής έννομης τάξης και μάλιστα, παρά τις κατά καιρούς νομικές και εν γένει πολιτειακές μεταβολές, διατήρησε μέχρι και τη ρωμαϊκή περίοδο την ποινική του αρμοδιότητα , συγκροτούμενος, κατ’ εξαίρεση του κατά κανόνα ισχύοντος στο αθηναϊκό σύστημα απονομής δικαιοσύνης, από ισόβια μέλη, αριστοκρατικής προεχόντως καταγωγής, που είχαν προηγούμενως θητεύσει ως μέλη του Σώματος των Εννέα Αρχόντων της πόλης.

ΙV. Όπως προαναφέρθηκε, ο Διονύσιος διετέλεσε επίσκοπος της πόλης των Αθηνών και έλαβε μαρτυρικό τέλος, καθώς θανατώθηκε είτε δια της πυράς είτε με αποκεφαλισμό, μαζί με τους μαθητές του, Ρουστικό και Ελευθέριο , πιθανότατα επί της βασιλείας του Δομιτιανού (81-96 μ.Χ.). Η μαρτυρία ότι ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης υπήρξε πράγματι επίσκοπος των Αθηνών επιβεβαιώνεται και από την Εκκλησιαστική Ιστορία του Ευσεβίου Καισαρείας . Η δε φήμη και το κύρος του ονόματος του Αρεοπαγίτη, τόσο ως ανεπίληπτου δικαστή όσο και ως στιβαρού θεολόγου, ήταν τέτοια, ώστε του αποδόθηκαν δέκα επιστολές και τέσσερεις δογματικές πραγματείες, οι οποίες, πράγματι, εμφορούνται από έναν ιδιαιτέρως συστηματικό, ταξινομικό και οιονεί κανονιστικό χαρακτήρα, όπως προκύπτει ήδη από τους τίτλους τους («Περί της ουρανίου ιεραρχίας», «Περί της εκκλησιαστικής ιεραρχίας», «Περί θείων ονομάτων» και, τέλος, «Περί μυστικής θεολογίας»). Ανεξάρτητα από το ζήτημα της γνησιότητάς τους, το οποίο ερίζεται , πρόκειται αναμφίβολα για έργα, στα οποία είναι ολοφάνερη η όσμωση της πλατωνικής φιλοσοφίας με τον χριστιανισμό και τα οποία επηρέασαν σημαντικά τη φιλοσοφική και θεολογική σκέψη σε όλη τη διάρκεια του Μεσαίωνα.

V. Ο έντονος συμβολισμός της συνάντησης του ελληνικού πνεύματος με τη χριστιανική πίστη, όπως αποτυπώνεται στη μεταστροφή και εν γένει στο πρόσωπο του Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, έχει αναδειχθεί αρκούντως σε διάφορες ομιλίες στο πλαίσιο του παρόντος εορτασμού και είναι προφανής. Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να σταθώ σε έναν ακόμη, σπανιότερα αναδεικνυόμενο, συμβολισμό, για τον οποίο προσφέρεται ο Βίος του Αγίου Διονυσίου, και αφορά ιδιαίτερα σ’ εμάς, τους δικαστικούς λειτουργούς: Η Δικαιοσύνη, υπό την εκδοχή της θεσμισμένης και ήδη συνταγματικώς κατεστημένης λειτουργίας, είναι εγγενώς ριζωμένη στην παράδοση, είτε αναφερόμαστε, με τη χρήση του συγκεκριμένου όρου, στη νομική παράδοση της οικείας έννομης τάξης είτε στο από μακρού χρόνου διαμορφωμένο κοινωνικό περιβάλλον και στις ιδιογενείς συνθήκες, εντός των οποίων λειτουργεί το δικαιοδοτικό σύστημα. Η δικανική κρίση αντλεί και, τις περισσότερες, φορές, ερείδεται επί της εν λόγω παράδοσης. Ωστόσο, ανέκαθεν –και, ιδιαίτερα, κατά τις τελευταίες δεκαετίες, οπότε και οι δικαϊκές προκλήσεις, μέσα σ’ ένα διεθνοποιημένο περιβάλλον και σε ραγδαία μεταβαλλόμενες, υπό την επιρροή και των νέων τεχνολογιών, κοινωνικές αντιλήψεις και συνθήκες, έχουν πολλαπλασιασθεί-, ο Δικαστής οφείλει ή, εν τέλει, και εξαναγκάζεται από τα πράγματα να προσαρμόσει τον τρόπο ερμηνείας και εφαρμογής των κανόνων του ισχύοντος δικαίου, λαμβάνοντας υπ’ όψη νέα δεδομένα και προβαίνοντας σε σταθμίσεις που συχνότατα συνδυάζονται και με επανερμηνεία αόριστων νομικών εννοιών, όπως ιδίως τα χρηστά ήθη, δηλαδή καινοτομώντας, ώστε η δικαιοδοτική του κρίση να παραμένει, κατά το δυνατόν, επίκαιρη. Υπό το ανωτέρω πρίσμα, έχουν λάβει χώρα, άλλωστε, όχι μόνο στη Χώρα μας, αλλά και σε άλλες έννομες τάξεις, μείζονος σπουδαιότητας μεταστροφές της νομολογίας, που συνέτειναν στη συνολική πρόοδο της κοινωνίας. Ο Βίος, λοιπόν, του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη και, ιδίως, το κομβικό σημείο του, που είναι ακριβώς η στιγμή που ο Άγιος ασπάζεται –χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς επιφυλάξεις, απλώς «πιστεύσας»- τη χριστιανική θρησκεία, αποτελεί μέγιστη παραμυθία για εμάς τους δικαστικούς λειτουργούς, καθώς βρισκόμαστε, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων μας, συνεχώς αντιμέτωποι με την ανάγκη εξεύρεσης μιας ιδανικής ισορροπίας μεταξύ νομικής παράδοσης και καινοτομίας. Το μήνυμα του Βίου του Αγίου Διονυσίου είναι σαφές και μεγαλειώδες μέσα στην απλότητά του και έχει διαχρονική αξία για κάθε λειτουργό της Δικαιοσύνης: παροχή ισηγορίας, διαμόρφωση στέρεας πεποίθησης και, εν τέλει, εκφορά οριστικής κρίσης. Ο Αρεοπαγίτης, επιφανής δικαστικός λειτουργός, εκπροσωπώντας με το γνησιότερο τρόπο το πνεύμα της κλασικής παράδοσης, καθώς και την καθεστηκυία, τρόπον τινά, τάξη της εποχής του, έδωσε την ευκαιρία στον Παύλο, αυτόν τον χαρακτηριστικό τύπο του νέου ανθρώπου, που ήρθε από την Ανατολή, Ιουδαίος την καταγωγή, αλλά και Ρωμαίος πολίτης, με έντονη την ελληνική επίδραση στην παιδεία και την όλη νοοτροπία του, ώστε να του αναπτύξει το λόγο του Ιησού Χριστού και τη σωτηριώδη διδασκαλία του και να στρέψει έτσι την προσοχή του όχι πια στον ατελή ανθρώπινο νόμο, που ρυθμίζει εξωτερικές συμπεριφορές, αλλά στον «ἔσω ἄνθρωπο», που διέπεται από τις αρετές της αγάπης και της μετάνοιας και αγωνίζεται για την ψυχική του σωτηρία. Ο παύλειος λόγος τον κέρδισε και, μαζί, ο ίδιος κέρδισε μια νέα ζωή εν Χριστώ, προσχωρώντας στη νέα πίστη, που, αν αναλογισθούμε το ιστορικό πλαίσιο, συνιστά, όπως προαναφέραμε, αντικειμενικά, μία από τις μεγαλύτερες και πλέον τολμηρές καινοτομίες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Μια πίστη επανασταστική, που βασίσθηκε στο ύψιστο αγαθό της ισότητας των πάντων στα μάτια του Θεού, ανεξάρτητα από την καταγωγή, το φύλο, τη νομική ή την πραγματική τους κατάσταση [«Ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε. οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ»] , γκρεμίζοντας έτσι κοινωνικές προκαταλήψεις και νομικές κατασκευές αιώνων, μια Εκκλησία, που άνδρες, με το ανάστημα του Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, την έβγαλαν, για να θυμηθούμε κάπως τα περίφημα λόγια του Lew Wallace, από τις κατακόμβες και την έφθασαν να πάρει τη θέση των Καισάρων.

VI. Κατ’ ακολουθίαν, λοιπόν, των ανωτέρω, αγαπητοί συνάδελφοι- σεβαστό εκκλησίασμα, «Εἴ τις (εξ ημών) εὐσεβής καί φιλόθεος, ἀπολαυέτω τῆς καλῆς ταύτης καί λαμπρᾶς πανηγύρεως» . Σε κάθε, πάντως, περίπτωση, κάθε δικαστικός λειτουργός, ανεξαρτήτως των θρησκευτικών πεποιθήσεών του, δικαιούται να προσβλέπει στο Διονύσιο Αρεοπαγίτη, τον ηγιασμένο συνάδελφό μας, τον έντιμο δικαστή, τον σκεπτόμενο άνθρωπο, «ως προστάτην καὶ πρεσβευτήν», όπως λέει και η Ιερή του Ακολουθία, «ὅτι ἐν πᾶσιν ἔστη τὸ ἄριστον πρότυπον» . Προπάντων, όμως, μπορεί να τον θεωρεί σύμβολο και πηγή έμπνευσης στον καθημερινό και επίμοχθο αγώνα του να απονείμει το Δίκαιο, στην προσπάθειά του να ισορροπήσει ανάμεσα στο νομικό θετικισμό, από τον οποίο είναι διαποτισμένη η νομική του κατάρτιση, και τις όλο και πιο έντονες επιρροές της δυναμικής επιστροφής των νέων θεωριών του φυσικού δικαίου στο σύγχρονο κόσμο.

___________________________________________________

1. Απόσπασμα 76.

2. Πλάτ., Πολιτεία, A, 351a- d-352a.

3. Πράξεις, 17, 21.

4. Πράξεις 17, 33-34.

5. Βλ., αντί πολλών, Michel Humbert, Πολιτικοί και Κοινωνικοί Θεσμοί της Αρχαιότητας (μτφ. Ιω. Ε. Τζαμτζή), εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα- Θεσσαλονίκη, 2012, σ. 151 και 154.

6. Βλ. και Μ. Συναξαριστὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἔκδ. 3η, Ἀθῆναι, 1971, σ. 72.

7. Ευσεβίου Καισαρείας, Εκκλησιαστική Ιστορία, 3, 14, 10.

8. Για τις δύο κυρίαρχες απόψεις- κατά και υπέρ- βλ. ενδ. π. Γ. Φλωρόφσκυ, Ψευδο-Διονυσίου ἔργα, Θρησκευτικὴ καὶ Ἠθικὴ Ἐγκυκλοπαίδεια, τ. 12, στ. 473- 474 και Ι. Μ. Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης. Βίος, Έργο και Θεολογία, Πρακτικά ΣΤ΄ Θεολογικού Συνεδρίου, Ναύπακτος, Οκτ. 2020, αντιστοίχως.

9. Γαλ. 3, 27-28.

10. Ιω. Χρυσοστόμου, Λόγος Κατηχητικός.

11. Εἰς τὸν Ὄρθρον, Μεσῴδιον Κάθισμα.

12. Βλ., αντί πολλών, J. Finnis, Natural Law and Natural Rights (Clarendon Law series), Oxford University Press, 2nd ed, 2011.

Αθήνα, 29.5.2024

Αρ. Πρωτ. 39

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Στις 28-5-2024 πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Δ.Σ. της Ένωσής μας με τον Υπουργό Δικαιοσύνης κ.Φλωρίδη, σε θετικό κλίμα. Του θέσαμε τα θέματα αλλαγής του Κ.Διοικ.Δ. και συναφών νομοθετημάτων, σύμφωνα με την απόφαση της Γ.Σ. της Ένωσης, το πρόβλημα της βαθμολόγησης των υποθέσεων 1-5, το πρόγραμμα της εθελούσιας εξόδου, την πρότυπη δίκη, την υποχρεωτικότητα των σεμιναρίων για την προαγωγή των Δικαστών, την ευδοκίμηση των ενδίκων μέσων ως κριτήριο αξιολόγησης των αποφάσεων, τις εκπαιδευτικές άδειες αλλοδαπής την μη πληρωμή των οδοιπορικών εξόδων των Δικαστών που μεταβαίνουν στις μεταβατικές έδρες και άλλα θεσμικά ζητήματα. Ο Υπουργός δήλωσε ότι από το φθινόπωρο θα συστήσει Επιτροπή για τον Κ.Δ.Δ., ώστε να εξετάσει τα ζητήματα που σχετίζονται με αυτόν, δεσμευόμενος ότι θα συμμετέχει και η Ένωσή μας. Ως προς το 1-5 αναγνώρισε την προβληματικότητα της ρύθμισης και είπε ότι, ως το τέλος του Ιουνίου θα έχει, το Υπουργείο, καταλήξει σε πρόταση για την ρύθμιση του ζητήματος. Ως προς το πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου διευκρίνισε ότι είναι αυτονόητο ότι θα καλύψει Δικαστές με σοβαρά προβλήματα υγείας, διαπιστωμένα αρμοδίως και θα περιλαμβάνει και Διοικητικούς Δικαστές, όπως στο παρελθόν, παρά τα δημοσιεύματα. Ως προς την πληρωμή των οδοιπορικών των μεταβατικών εδρών υποσχέθηκε ότι θα την εντάξει σε πρόγραμμα ψηφιακής εκκαθάρισης και πληρωμής, κατά τα πρότυπα της νομικής βοήθειας. Για τα υπόλοιπα ζητήματα που του θέσαμε, επιφυλάχθηκε να τα μελετήσει.

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                    O ΓΕΝΙΚOΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ                   ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΕΚΚΑΣ
ΕΦΕΤΗΣ Δ.Δ.                                            ΕΦΕΤΗΣ Δ.Δ.

ΨΗΦΙΣΜΑ
της Τακτικής Γενικής Συνέλευσης της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών
της 10ης Φεβρουαρίου 2024

Οι διοικητικοί δικαστές:

Δηλώνουμε ότι είμαστε αντίθετοι στα σχέδια κατάργησης και συγχώνευσης διοικητικών δικαστηρίων, ανεξάρτητα από τη μορφή που θα λάβουν και την ορολογία που θα χρησιμοποιηθεί.

Αξιώνουμε την ενίσχυση της χρηματοδότησης της Δικαιοσύνης, καθόσον οι ελλείψεις σε βασικές υποδομές και σε προσωπικό, ιδίως σε δικαστικούς υπαλλήλους, είναι πολλές, ενώ οι συνθήκες στέγασης πολλών διοικητικών δικαστηρίων εξακολουθούν να είναι απαράδεκτες.....

ΕΝΩΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ
Λ.Ριανκούρ 85, γρ. 217–218, 2ος όροφος
Αμπελόκηποι–Αθήνα, ΤΚ 115-24
Τηλ 210-6996688 και 210-6980777
FAX: 210-6998848
e-mail:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Αθήνα, 2.10.2023

Ψήφισμα
Της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών
Της Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης της 2.10.2023

Το μισθολόγιο των δικαστικών λειτουργών, έκφραση της αντίληψης του συνταγματικού νομοθέτη ότι οι αποδοχές των δικαστών πρέπει να τελούν σε αντιστοιχία και σπουδαιότητα με το λειτούργημά τους, έχοντας υποστεί αλλεπάλληλες περικοπές με τους μνημονιακούς νόμους και παραμένοντας έκτοτε καθηλωμένο, αναλογεί πλέον στα προ του 2007 επίπεδα. Σε περίοδο εκτόξευσης του κόστους ζωής (ενέργεια, μισθώματα κλπ.), η συνέχιση της καθήλωσης των αποδοχών μας συνεπάγεται εμμέσως σημαντική μείωση αυτών, κάτι που, πέραν των άλλων, παραβιάζει τη βούληση του συνταγματικού νομοθέτη.

Περαιτέρω, μετά την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια εξέλιπαν οι λόγοι κατάργησης των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και του επιδόματος αδείας, παροχές οι οποίες ανάγονται στο 1821 και ακόμα πιο πριν, στην εποχή της τουρκοκρατίας, παγιώθηκαν δε με πολύμορφους αγώνες των εργαζομένων.

Κατόπιν αυτών:
Η Ένωση Διοικητικών Δικαστών αξιώνει την αναβάθμιση του συνταγματικού μισθολογίου των δικαστικών λειτουργών και, ειδικότερα, ζητά την αναπροσαρμογή του βασικού μισθού και των επιδομάτων κατά 20%.
Περαιτέρω ζητά την επαναφορά των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος αδείας.

Επισημαίνουμε με έμφαση ότι δεν είναι ανεκτό οι πρόσφατες φυσικές καταστροφές να αποτελέσουν το άλλοθι για τη στέρηση μισθολογικών και άλλων εργασιακών δικαιωμάτων στους εργαζόμενους και του λειτουργούς του Δημοσίου.
Εξουσιοδοτείται το ΔΣ να διεκδικήσει άμεσα την ικανοποίηση των παραπάνω αξιώσεων και να συγκαλέσει νέα Γενική Συνέλευσης εντός του τρέχοντος έτους προκειμένου να αξιολογηθούν όλες οι νεότερες εξελίξεις και να επιδιώξει την σύγκληση πανδικαστικής συνέλευσης για τις περαιτέρω ενδεικνυόμενες ενέργειες.

ΕΝΩΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ
Λ.Ριανκούρ 85, γρ. 217–218, 2ος όροφος
Αμπελόκηποι–Αθήνα, ΤΚ 115-24
Τηλ 210-6996688 και 210-6980777
FAX: 210-6998848
e-mail:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Αθήνα, 11.09.2023
Αρ. πρ. 87

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ –ΑΝΑΒΟΛΗ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

Το Δ.Σ της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών ενόψει της φυσικής καταστροφής που υπέστη η Χώρα, αποφασίζει την αναβολή της έκτακτης Γενικής Συνέλευσης για τις 2.10.2023 ημέρα Δευτέρα και ώρα 14.00 μμ στην αίθουσα «Μπαρδούτσου» των Διοικητικών Δικαστηρίων Αθηνών.

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ             Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ            ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΕΚΚΑΣ

ΕΦΕΤΗΣ Δ.Δ.                                     ΕΦΕΤΗΣ Δ.Δ.

ΕΝΩΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ
Λ.Ριανκούρ 85, γρ. 217–218, 2ος όροφος
Αμπελόκηποι–Αθήνα, ΤΚ 115-24
Τηλ 210-6996688 και 210-6980777
FAX: 210-6998848
e-mail:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Αθήνα, 11.09.2023
Αρ. πρ. 86

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το Δ.Σ της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών καλεί τους Προέδρους και τις Ολομέλειες των Διοικητικών Δικαστηρίων να εξαντλήσουν κάθε περιθώριο αναβολής των Ολομελειών για τις αλλαγές του κανονισμού των Δικαστηρίων, σχετικά με τον χαρακτηρισμό δυσκολίας των υποθέσεων (1-5), αρ.19 παρ. 5 του Κ.Ο.Δ.Κ.Δ.Λ. ενόψει του αιτήματος της Ένωσής μας προς τον αρμόδιο Υπουργό Δικαιοσύνης για κατάργηση της εν λόγω διάταξης.

ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ             Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ            ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΕΚΚΑΣ

ΕΦΕΤΗΣ Δ.Δ.                                     ΕΦΕΤΗΣ Δ.Δ.